Kapitan rezerwy mar. Henryk Sułkowski

Kapitan rezerwy mar. Henryk Sułkowski (1897-1940), ziemianin, od kwietnia 1919 roku w Wojsku Polskim, starszy oficer na okręcie uzbrojonym „Wawel”. 18 sierpnia 1920 roku jako ppor. mar. wyróżnił się szczególnym męstwem w obronie Płocka, „wykazał w tej bitwie zadziwiającą zimną krew i bohaterstwo”. Jego statek z odległości 500-800 kroków był ostrzeliwany „przez zamaskowaną baterię nieprzyjacielską ogniem huraganowym, a jednocześnie ogniem kilku karabinów maszynowych. (…) Gdy w krytycznej chwili załogę opanowała panika i marynarze zaczęli się chwiać, ppor. Sułkowski strzelając własnoręcznie z jednej z armat zmusił baterię nieprzyjacielską do chwilowego zamilknięcia”. Sułkowski za obronę Płocka otrzymał order Virtuti Militari. Po zakończeniu działań wojennych prowadził rodzinny majątek. Kapitan marynarki rezerwy ze starszeństwem od 1937 roku. Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Pochowany w Miednoje.

Kpr. mar. Franciszek Płonka z „Wawela”, również odznaczony orderem Virturi Militari, znalazł się wśród 10 rannych marynarzy Flotylli Wiślanej.

Źródła: Grzegorz Gołębiewski, Płock 1920, Warszawa 2018