Józef Ksawery Lewszecki (1869-1939), tytularny generał brygady Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, obrońca Płocka, bohater. Urodził się w Nowogródku w rodzinie szlacheckiej. Ukończył szkołę junkrów w Kijowie. Od maja 1917 r. służył w Wojsku Polskim. Józef Lewszecki w sierpniu 1920 r. został początkowo dowódcą odcinka dolnej Wisły przydzielonego mu przez Dowództwo Generalne Okręgu w Łódzi, z miejscem pobytu swego sztabu w Kutnie. Jednak wskutek reorganizacji nie objął tej funkcji. Był inspektorem piechoty. I tak skutecznie włączył się do odparcia bolszewików znad Wisły, za co został odznaczony KW. W 1924 r. po przeniesieniu w stan spoczynku osiadł w Toruniu i działał w organizacjach patriotycznych. W mieście pierników zamieszkał z przyjaciółką, wdową Ludmiłą Kłodnicką. Był już po nieudanym, bezpotomnym małżeństwie. Lewszecki zmarł 12 sierpnia 1939 r. w Toruniu. Został pochowany na cmentarzu Garnizonowym przy ul. Grudziądzkiej. Na grobie znajduje się tablica pamiątkowa jego bratanka – Jerzego Lewszeckiego (1913-1955), oficera wywiadu wojskowego, straconego w 1955 r., którego miejsce pochówku jest nieznane.
Źródło: Grzegorz Gołębiewski, Płock 1920, Warszawa 2018
https://e-wietor.pl › lewszecki-jozef-ksawery